Historia tych niszczycieli jest dość ciekawa i nieco zawiła…
Projekt i budowa pierwszej jednostki (pierwotnie klasyfikowanej jako duża fregata rakietowa) została podjęta w bialeńskiej, prywatnej (należącej do Ronona Dex) stoczni „Razorno” w czasie gdy właściciel przedsiębiorstwa został zaangażowany do tworzenia sił zbrojnych Samundy. Zanim jednak jednostka została całkowicie ukończona i dostarczona do odbiorcy, Ronon Dex wyemigrował z Bialenii (która zresztą niedługo potem upadła) i zamieszkał na Wyspach Oceanii Leockiej. Okręt był już zwodowany, a prace wykończeniowe były na ukończeniu, a więc podobnie jak wiele innych, prywatnych jednostek morskich opuścił Bialenię (a konkretnie port w Razornie na terenie lenna Ronona Dex) i udał się ze szkieletową załogą na Wyspy Oceanii. Początkowo zamierzano dokończyć kwestie wyposażeniowe i przekazać go zamawiającemu czyli Królestwu Samundy – jest zanim to nastąpiło, to Samunda upadła. Ponieważ Oceania Leocka z racji swojego charakteru i położenia potrzebowała jednostek morskich, w tym okrętów wojennych to jednostka została przejęta, ukończona i wyposażona wg nowych wymagań – po czym wcielona do floty Oceanii Leockiej jako OOL „Orkan”.
Projekt oraz wszelkie kwestie z tym związane były własnością Ronona Dex i niszczyciele tego typu były potem budowane w stoczniach Grupy Przemysłu Okrętowe „Haishe” w Cesarstwie Nan Di. Zbudowano 18 takich niszczycieli określanych w Nan Di jako klasa „Shigon” – przy czym 16 jednostek dla Cesarskiej Marynarki Wojennej, jeden dla Marynarki Nowej Ordy (wówczas niepodległego kraju) oraz jeden dla Oceanii Leockiej (jako OOL „Cyklon”).

Niszczyciel OCND "Shigon" - pierwszy z 16 niszczycieli zbudowanych dla Cesarskiej marynarki Wojennej Nan Di.
Następnie wpłynęło do GPO „Haishe” zamówienie na kolejne 16 niszczycieli tego typu z przeznaczeniem dla Marynarki Wojennej Konfederacji Stanów Arcadii. Zbudowano i ukończono 6 jednostek, które przeszły próby morskie i były w trakcie przygotowania do przekazania odbiorcy. Niestety zanim to nastąpiło Arcadia również upadła.
Gotowe jednostki przejął (w zamian za pozostawiony majątek trwały) odchodzący z Nan Di (na skutek kolaboracji tego kraju z Waksmanlandem) Ronon Dex i wcielił je do Wolnej Floty.
Niszczyciele tej klasy to duże, uniwersalne okręty wojenne o napędzie jądrowym. W zasadzie wielkością dorównują (a nawet nieco je przewyższają) jednostkom realowym, które były klasyfikowane jako krążowniki (np. klasa Virginia) - ale ze względu na specyfikę i możliwości jednostki klasyfikuje je jako niszczyciele, a ich wielkość to efekt zastosowania napędu jądrowego oraz dużej autonomiczności i możliwości długotrwałego przebywania w morzu bez uzupełniania zapasów.
Uzbrojenie jest dość typowe dla tej klasy okrętów i składa się z pionowych wyrzutni pocisków rakietowych o różnym przeznaczeniu, uzbrojenia artyleryjskiego (w pełni zautomatyzowane działo morskie) oraz bliskiej obrony przeciwlotniczej w postaci wyrzutni pocisków rakietowych bliskiego zasięgu oraz zestawów artyleryjskich obrony bezpośredniej.
Okręty mają przestronny hangar, gdzie można pomieścić dwa śmigłowce pokładowe oraz wnęki kadłubowe służące do przewozu szybkich łodzi bojowych.
Podstawowe dane jednostki:
Wyporność: 12000 t
Długość: 182 m
Szerokość: 31 m
Zanurzenie: 8 m
Prędkość: 32 węzły
Zasięg: nieograniczony (napęd jądrowy)
Załoga: 290 marynarzy (dodatkowo można zaokrętować 30-40 żołnierzy)
Uzbrojenie:
18-pojemnikowa, pionowa, uniwersalna wyrzutnia pocisków rakietowych (zapas 72 rakiet)
1 działo uniwersalne 127 mm
2 zestawy przeciwlotnicze 20 mm (6 lufowe)
21-pojemnikowa wyrzutnia pocisków plot bliskiego zasięgu
2 wyrzutnie torped ZOP
2 śmigłowce (hangarowane)