Konferencję Małych Mikronacji przy MIP

[Ignacy K]

art. 4 "a także", czyli wymogiem jest posiadanie strony internetowej.

[Fryderyk Orański]

Podpisuję Umowę o wzajemnej pomocy w kryzysach.
/-/ Fryderyk Orański, Wielki Książę Oranii

Ps. Orania nie posiada własnej strony internetowej, nie mniej mam nadzieję, że to nie dyskwalifikuje nas..

[Piotr de Zaym]

Drobne braki nikogo nie dyskwalifikują
Cieszę się, że konwencja weszła w życie. Ja raz jako sekretarz generalny Organizacji Polskich Mikronacji ratowałem pewną mikronację... i mieliśmy sukces, bo się odrodziła Oby nie było takiej potrzeby teraz.

[Fryderyk Orański]

Dokument podpisany i opublikowany na forum Oranii: https://forum.rotria.net.pl/showthread.php?tid=3481

[Piotr de Zaym]

Doskonale. Mamy jeden mały sukces.
Zachęcam na razie do dyskusji na temat promocji zewnętrznej. Wewnętrzna - to ta skierowana do innych mikronacji. Zewnętrzna - do tych, co o mikronacjach wiedzą mało lub nic. Jakieś pomysły?

[Andrzej Ordyński]

To może nie pomysł, ale luźna myśl - może zamiast reklamować mikronacje całościowo, warto byłoby zrobić coś tak interesującego, żeby było punktem zaczepienia dla ludzi spoza naszej bańki?
Jeżeli będziemy reklamowali nasz świat, jako wirtualne państwa, które działają na forach (ew. na discordzie) to wyjdziemy na grupę nostalgicznych nerdów, którzy zatrzymali się kilkanaście lat temu. To nie brzmi intrygująco.
Ale gdybyśmy pokazali coś ciekawego, może lekko kontrowersyjnego, to być może po nitce do kłębka ktoś by do nas dotarł?

[Piotr de Zaym]

Problem polega na tym, by znaleźć coś rzeczywiście ciekawego.
W Sarmacji, dawno już, był Książę o którym wiadomo było, iż jest gejem. Ktoś wpadł na pomysł zasugarowania artykułu jednemu z pism gejowskich, że oto jest miejsce idealne dla gejów właśnie - Sarmacja. I pojawiali się jacyś ludzie, rozglądali i znikali. Nie pozostał nikt.
Dobrym pomysłem okazał się artykuł w jednym z pism komputerowych. Przyciągnął trochę ludzi. Artykuły w innych mediach (np. w "Rzeczpospolitej", gdzie wiele lat pracowałem jako dziennikarz) dawały zerowy efekt.
Była próba reklamy na jakimś konwencie s-f, ale zabrakło dobrych materiałów promocyjnych.
Czyli - trzeba myśleć. Ale sądzę że dobrze byłoby, gdyby jakoś uświadamiać potencjalnych zainteresowanych, że istnieje coś takiego jak mikronacje. Jak to robić? No właśnie

[Karol Keane]

Nowy, czy Nowa, to nie ma żadnych szans na przebicie się? Doktryna skostniała i niewiele w niej jest świeżości? A może zbyt głebokie z natury są procesy mikronacyjne i łatwiej sobie zagrać w jakąś gierkę bez obowiązków? Trzy różne pytania i jakie odpowiedzi?

[Piotr de Zaym]

- Nowy ma szanse, ale musi najpierw zrozumieć o co tu chodzi. A to nie jest najłatwiejsze. No i trzeba mu pomóc. Ja takiemu nowemu od ręki daję stanowisko
- Doktryna bywa skostniała. Zawsze można jednak nad nią popracować.
- Na pewno łatwiej zagrać w gierkę, ale... Jak wykazują badania, jeśli chodzi o czytelnictwo prasy (drukowanej czy internetowej) jest kilka grup. 1) tacy, co niczego nie czytają, bardzo duża grupa 2) tacy, co sięgną po Fakt i Superekspress, spora grupa, 3) czytelnicy pism w rodzaju Gazety Wyborczej (nie chodzi o politykę, a o styl) jeszcze mniej, 4) czytelnicy pism w rodzaju Rzeczpospolitej, grupa najmniejsza.
Czyli, przekładając na mikronacje, na pewno jest grupa ludzi którzy byliby nimi zainteresowani. Ilu - nie wiem. Pół miliona? Sto tysięcy? A ilu my zagospodarowujemy? Jakiś promil zaledwie.